Bilindiği üzere Yûsuf Aleyhisselâm haksız yere hapse girmiş, bir müddet orada kalmıştı. Bundan dolayıdır ki, hapishanenin bir adına da Medrese-i Yûsufiyye denmiş, burada Yûsuf Aleyhisselâm’ın kaldığı gibi kalınması gerektiği ima edilmiştir.
Hapsi böyle bilen, elbette ondan fazla sıkılmaz, bir teselli tarafını bularak huzur bulur, sıkıntısını azaltır
Ancak ne de olsa geniş bir âlemden dar bir yere tıkılıp kalmak, orada uzun müddet beklemeye kendini mecbur bilmek sıkıntı verebilir. İşte böyle sıkıntı duyulan anlarda Hazret-i Cebrail’in Yûsuf Aleyhisselâm’a okuduğu duayı okumalı. Yûsuf Aleyhisselam’ın tahliyesine sebeb olan bu duânın kendisinin de çıkmasına sebeb olabileceğini niyet etmelidir.
Ola ki. Rabbimiz tahliye sebebleri halkede, yahut duyulan sıkıntıyı azaltıp üzüntüyü küçülte.
Hazret-i Cebrail’in Yûsuf Aleyhisselâm’a okumasını tavsiye buyurduğu hapishane duâsı şöyledir:
“Allahümme’c’alnî min külli mâ ehemmenî ve karribnî min emr-i dünyaye ve emr-i âhiretî ferehan ve mahrecen. Ve’rzuknî min haysü lâ yahtesibü, ve’ğfirlî zenbî ve sebbit recâ’î vaktehû ammen sivake, hattâ lâ ercû ehaden gayreke.”
Rivayete göre Cebrail Aleyhisselâm. Hazret-i Yûsufa gelmiş:
Hapiste çok sıkıldın değil mi? Öyle ise şu duâyı oku, demiş, bu duayı okumasını tavsiye buyurmuş, bundan sonra da Hz. Yûsufun işi yoluna girmiştir