Hasta ziyaretlerinde Resûl-i Ekrem Efendimiz’in okuduğu duaları hadis kitapları kaydetmiştir. Buna göre su duâlar Peygamberimiz’in hastalara okuduğu dualardır:
“Es’elü’llâhe’l-azîm. Rabbe’l-arşi’l-azim en yeşfiyeke.”
“Arş-ı azîmin Rabbi olan Allahü Azîmüşşan’dan sana şifalar ihsan etmesini dilerim.”
Aile fertlerinden birinin hastalanması halinde Efendimiz mübarek elini hastanın alnına koyar, şöyle dua ettiği de olurdu:
“Allahümme Rabbenâ. Ezhibi’l-be’se, işfi, ente’s-şâfi. Lâ şifâen illâ şifâüke, şifaen lâ yuğâdiru sekamen.”
“Allah’ım, sen bütün insanların Rabbi’sin. Bu hastanın ızdırabını gider, Şifa ver. Şifayı veren sensin. Senden başka şifa yaratan yoktur. Ancak senin şifan vardır. Bu kuluna da hastalıktan eser bırakmayacak şekilde şifalar ihsan eyle.”
Bilinen başka duâlar da okunur, Allah’dan şifalar niyaz edilir. Ancak, duâlar asla hastanın doktora gitmesine mani teşkil etmez, etmemelidir de. Zaten dua iki türlüdür: Fiili dua, kavli duâ. Doktora gitmek fiili duâ. Şifalı âyet ve duaları okumak da kavli duâdır. Duâyı teke indirmek tedbiri yarım almak demektir. Yarım tedbirle yarım doktoru da biliyorsunuz zaten…