Yediğimiz yemeğin bize sıhhat ve afiyetler getirmesi en büyük dileğimizdir. Bunun için lokmalarımızın helal olmasına dikkat ettiğimiz gibi, sıhhat ve afiyete vesile olacak bereket dualarını okumayı da ihmal etmeyiz. Peygamberimiz yemeğe başlarken mutlaka besmele çekmiş, bizlere de aynı şeyi yapmayı tavsiye buyurmuştur. Bundan dolayıdır ki, bizler sofraya oturunca, önce: -Bismillahirrahmanirrahim, der, sonra elimizi uzatırız. Şayet Besmele’yi baştan unutacak olursak, hatırımıza geldiği yerde, Bismillahi fi evvelihi ve ahirihi, deriz. Yemeğe böyle zikirle başlayan mü’min, fikirle devam eder, hamdle de bitirerek Peygamberimizin şu hamd duâsını da sonunda aynen okur:
“Elhamdü lillahillezi et’amenâ ve sekânâ ve cealena müslimîn!.”
Duayı uzatmak isterse şöyle ilâve yapabilir:
“Ve rahmetullahi ve berekâtühü alâ sahibi’t-ta-âmi ve’l-âkilin. Et’amenallahü min taâmi’l-Cenneh ve sekânallahü min şerâbi’l-kevser ve ekrimnâ bi-rü’ye-ti cemâlike yâ İlâhe’l-âlemîn. Velhamdülillahi Rab-bi’l-alemin..”
Önemli olan, yemeğin başında zikirli, ortasında fikirli. sonunda da şükürlü olmamızdır. Besmele çekmekle zikrimizi yapmalı, bu nimeti veren Rabbimizi düşünmekle fikrimizi, sonunda da duamızı yapmakla hamdimizi ifa etmiş olmalı: gaflete, takdirsizliğe düşmemeliyiz. Bir hadiste, “Şükür nimeti ziyadeleştirir,” buyurulmaktadır. Biz de Rabbimizin ihsan ettiği soframızdaki nimete karşı zikirle, fikirle, şükürle karşılık verirsek soframızın bereket bulup çoğalmasını filen istemiş oluruz. Rabbimiz de duamızı kabul eder, soframızda bereket ve huzur tecelli eder, lokmalar sıhhat ve afiyete vesile olur. Yeter ki duamızı unutmayalım.