Mi’rac gecesi, Resûl-i Ekrem Efendimiz’in gökleri aşıp Sidretü’l-münteha’ya ulaştığı kudsi gecedir. Böyle mukaddes gecenin ihyâsı şüphesiz ki diğerleri gibi kaza ve nafile namazlar kılıp duâlar etmekle, günahlarına tevbe, istiğfarda bulunup İslâmi hayatta sebat dilemekle olur.
Bunlardan sonra bilinen duâların hepsi de okunabilir. Bu, daha ziyade şahsın bildiği duâların çokluğu ve çeşitliliğiyle alakalıdır. Ne kadar çok ve çeşitli duâ bilir ve okursa o kadar çok sevap alır, gecenin ruhâniyetine uygun hizmette bulunmuş olur. Ancak İbrahim Aleyhisselâm’ın tavsiye ettiği bir dua da gecenin duâsı sayılır. Resûl-i Ekrem Efendimiz Mi’rac gecesinde İbrahim Aleyhisselam’ı görmüş, sohbet sırasında ondan şu sözleri dinlemişti:
– Ya Resûlallah, Cennet’in ağaçları,
“Sübhanallahi velhamdülillâhi, ve la ilahe illalla-hü vallahü ekber. Velâ havle, velâ kuvvete ilâ billa-hi’l-aliyyi’l-azîm.” kelimeleridir.
Yani: “Kim Mi’rac gecesinde bu kelimeleri çok söyler. bu duâyı çok okursa, o kadar çok Cennet ağacı dikmiş olur. Cennet meyvesi yiyebilir.”
Demek ki. Mi’rac gecesinde bu duayı çok okumalı. bilenen diğer dualara bu da ilave edilerek gecenin dua ile ihyası bu şekilde tamamlanmış olmalıdır. Ayrıca hususi bir dua aramamalıdır.